Sa ika-apat na taon

Sa mahigit apat na taon nating buhay pag-ibig,
Alam kong walang sino man ang dadaig.
Ating ginawang sentro and pagmamahalan,
At walang ibang boss kundi ang Diyos lamang.

Anuman ang hinarap na ‘di pagkakaintindihan,
Kailan ma’y di naging opsyon ang hiwalayan.
Sa mga napagtagumpayang nakakalokang away,
Kaakibat ay kasiyahang walang kapantay.

Nais ko sanang ang relasyong ito’y patuloy na lumago,
Nang ating matalo ang mga istorya sa Disney o ang sabi nga nila’y sa lola at lolo.
E ano naman kung tayo’y maging kulubot, walang ngipin at amoy lupa?
Mahalaga’y may matamis na ngiti sa mukha hanggang sa pagtanda.